Main News Page

ਸੱਚ ਤਾਂ ਵੈਸੇ ਸੱਚ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਕੋਈ ਬਿਧ ਬਣਾ ਆਪ ਹੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੱਚ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣ ਤੱਕ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਸਮਾਜ ਦੇ ਉਸ ਵਰਗ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ ਟਾਂਗੇ ਰੂਪੀ ਅਕਲ ਦੇ ਘੋੜੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਗਤੀ ਵਿੱਚ ਦੌੜਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਐਸੀ ਕਿਸਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮੀਡੀਆ ਦੇ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਬਣੇ-ਬਣਾਏ ਫੈਂਸਲੇ, ਹੱਲ ਅਤੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਖਿੜੇ ਮੱਥੇ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਸਵਾਲ ਕਰਨਾ, ਤਾਰਕਿਕ ਰਵਈਆ ਅਤੇ ਦਲੀਲ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇਹ ਬਲਾ ਕਰਕੇ ਹੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਹਮਲੇ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦ ਐਲਾਨਣ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕਾਹਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਮੀਡੀਆ ਹੀ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਅਸਲ ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਰਿਪੋਰਟ ਨੂੰ ਸੱਤ ਬਚਨ ਦੀ ਨਿਆਈ ਮੰਨਣਾ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਅਕਲ ਦੇ ਆਲਸੀ ਘੋੜਿਆਂ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਇਹ ਡਾਕੀਏ ਬਾਕਮਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਰਾਹੀਂ ਇਹ ਇੱਧਰ ਦੀ ਖਬਰ ਉੱਧਰ ਅਤੇ ਉਧਰ ਦੀ ਇਧਰ ਬਿਨਾ ਪੜੇ, ਬਿਨਾ ਸੋਚੇ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਦੂਜੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕ ਉਹ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸੱਚ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਣ ਤੱਕ ਦਾ ਇੰਤਜਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਸਗੋਂ ਤੱਥਾਂ ਵਿੱਚੋ ਸੱਚ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਬਥੇਰੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਮਾਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਭਰਾਵੋ ਸਾਵਧਾਨ ਹੋ ਜਾਵੋ ਅਤੇ ਭੇਡਾਂ ਦੀ ਜੂਨ ਵਿੱਚੋ ਮੁਕਤੀ ਪਾਵੋ ਪਰ ਬਹੁਤ ਥੋੜੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਲਾਹ ਭਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤਾਤ ਤਾਂ ਇਹ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕ ਠਿੱਠ ਦੇ ਪਾਤਰ ਹੀ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਭੀ ਘਟਨਾ ਪ੍ਰਤੀ ਇਹ ਕਿਸਮ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨਾਲ ਆਉਣ ਵਾਲੇ 2,4,10 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਨਿਰਣਾਇਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਭੇਡਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤਾਤ ਸੰਖਿਆ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਅਵਾਜ ਬੜੀ ਮੱਧਮ ਜਿਹੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਜ਼ਰੂਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬੱਸ ! ਇਹ ਹੋਂਦ ਦੀ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਚਾਲਕ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਸਮਰਪਿਤ - ਪੁਲਵਾਮਾ ਹਮਲੇ ਸੰਬੰਧੀ ਰਾਇ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੋਵੇਂ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ।