ਇਸ਼ਮੀਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿਚ ਪਵਿੱਤਰਤਾ, ਮਸੂਮੀਅਤ ਵਰਗੇ ਕੋਮਲ ਭਾਵ
ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਜਦ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਨੂੰ ਵਾਇਸ ਆਫ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਖਿਤਾਬ ਨਾਲ ਚਾਰ ਚੰਨ੍ਹ ਲੱਗ ਗਏ ਅਤੇ
ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਲੈਮਰ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਪਾਕਿ ਜਿਹੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਨਾਲ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ
ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪਿੱਛੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਹੱਥ ਹੈ। ਕਲਾ ਵਿਚ ਭਿੱਜੀ ਰੂਹ
ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮਾਜਿਕ
ਸਵੈਮਾਣ ਨੇ ਛੂਹਿਆ ਤੱਕ ਨਾ। ਉਹ ਸੰਗੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗਲੇ ਦੀ ਨਿੱਕੀ ਤੋਂ ਨਿੱਕੀ ਗਰਾਰੀ ਰਾਹੀਂ
ਸੰਭਾਲਦਾ ਸੀ, ਠਹਿਰਾਣ, ਪਕੜ ਉਸ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗੁਣ ਸਨ। ‘ਵਾਇਸ ਆਫ ਇੰਡੀਆ’ ਬਣਨ ਉਪਰੰਤ ਉਸ ਨੇ
ਕਾਮਰਸ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਐਮ.ਐਨ.ਸੀ. ਕਾਲਜ ਵਿਚ ਦਾਖਲਾ ਲੈ ਲਿਆ।
29 ਜੁਲਾਈ 2008 ਵਿਚ ਚਾਇਆ ਆਈ ਲੈਂਡ ਵਿਖੇ ਉਸ ਨਾਲ ਉਮਰ ਨੇ
ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਕੀਤੀ ਤੇ ਉਹ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਜਿਸਮਾਨੀ ਤੌਰ ’ਤੇ ਵਿਛੜ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਆਤਮਾ ਤੇ ਆਵਾਜ਼ ਸਾਡੇ
ਨਾਲ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਇਸ਼ਮੀਤ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਲੁਧਿਆਣੇ
ਵਿਚ ਸੰਗੀਤ ਅਕਾਦਮੀ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਆਰੰਭ ਵਿਚ ਗੁਰਮਤਿ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਕਰਵਾਏ ਜਾ
ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਅਕਾਦਮੀ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਹੋਰ ਵੀ ਸਾਰਥਿਕ ਕਦਮ ਪੁੱਟਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਤਾਂ
ਜੋ ਇਹ ਅਕਾਦਮੀ ਇਸ਼ਮੀਤ ਦੇ ਕੋਮਲ ਭਾਵਾਂ ਨੂੰ ਤਾਜ਼ਾ ਰੱਖ ਸਕੇ।
|