ਮਾਲ ੀ ਕਾਕਾ (ਨਿੱਕੀ
ਕਹਾਣੀ) ਬਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਾਈਸਨ
ਪੁੱਤਰ, ਤੂੰ ਜਿਸ ਤਰਾਂ “ਪਾਰਕ ਦੀ ਕਿਆਰੀ” ਵਾਂਗ ਕੱਟ-ਸ਼ੱਟ ਕੇ ਦਾਹੜੀ
ਰੱਖੀ ਹੈ, ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕੀ ਤੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਮਾਲੀ ਦਾ ਕੰਮ
ਕਰਦਾ ਹੈ ! ਦਾਹੜੀ ਕੱਟੇ ਨੌਜੁਆਨ ਸਿੱਖ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਜਸਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕਲਪਦਾ ਹੋਇਆ
ਬੋਲਿਆ ! ਦਸਤਾਰ ਤੂੰ ਸੋਹਣੀ ਸਜਾਈ ਹੈ, ਪਰ ਦਾਹੜੀ ਤੇ ਕੇਸ ਕਿਥੇ ਨੇ ? ਇਹ ਤੇ ਇੰਜ ਹੋ ਗਿਆ
ਜਿਵੇਂ ਉੱਤੇ ਸੋਹਣਾ ਸੂਟ ਪਾਇਆ ਹੋਵੇ ਤੇ ਥੱਲੇ ਪੇੰਟ ਦੀ ਥਾਂ “ਕਛਹਿਰਾ” ਹੀ ਹੋਵੇ !ਮਨਜੋਤ ਬੋਲਿਆ : ਛੱਡੋ ਅੰਕਲ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ
ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ? ਮਨਜੋਤ ਨੇ ਕਿਹਾ
! ਜਸਜੀਤ ਸਿੰਘ : ਇਹ ਦਾਹੜੀ ਕਟਨੀ ਤੂੰ ਕਦੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਿੱਤੀ ? ਤੇ ਤੂੰ ਸ਼ਰਾਬ ਆਦਿ ਵੀ ਪੀਂਦਾ
ਹੈ?
ਮਨਜੋਤ
: ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤ ਕਟਦੇ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਮੈ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ! ਉਹ
ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਕੀ ਇਸ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਬਹੁਤ ਹੈ .. ਜਦੋਂ ਮਰਜੀ ਸਰਦਾਰ ਬਣ ਜਾਓ, ਦਸਤਾਰ ਬੰਨ ਕੇ, ਜਦੋਂ
ਮਰਜੀ ਹਿੰਦੂ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪਵੋ, ਟੋਪੀ ਪਾ ਲਵੋ ! ਕੋਈ ਪਹਿਚਾਣ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ ! ਦਾਰੂ ਪੀਵੋ
ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਰੇ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਕੋਈ ਰੋਕਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ! ਜਸਜੀਤ ਸਿੰਘ : ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਤੂੰ “ਅੰਮ੍ਰਿਤਧਾਰੀ” ਤੇ ਨਹੀਂ ਬਣ ਪਾਇਆ ਪਰ “ਇੱਛਾਧਾਰੀ” ਜਰੂਰ
ਬਣ ਗਿਆ ! ਜਦੋਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਰੂਪ ਬਦਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ?
ਕਿਉਂ ?ਜਸਜੀਤ ਸਿੰਘ
: ਸ਼ਾਇਦ ਤੂੰ ਠੀਕ ਹੀ ਕਿਹਾ ਕੀ ਤੇਰੀ ਸਿੱਖੀ “ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੀ ਹੀ ਸਿੱਖੀ ਹੈ”
ਵਰਨਾ ਜੇਕਰ “ਗੁਰੂ ਕੀ ਸਿੱਖੀ” ਕਿਧਰੇ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਪੁੱਤਰ ਸ਼ਾਇਦ ਤੂੰ ਇੰਜ ਨਹੀਂ
ਕਹਿੰਦਾ ! ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਕਚਹਿਰੀ ਵਿਚੋਂ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖ ਨੱਸ ਭੱਜ ਕੇ ਭੀ ਕਿਤੇ ਖਿਸਕ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ
ਰੱਬ ਦੀ ਹਕੂਮਤ ਤੋਂ ਭੱਜ ਕੇ ਕੋਈ ਕਿੱਥੇ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ? “ਗੁਰੂਦੁਆਰੇ ਜਾਕੇ ਬਹ ਜਾਣਾ” ਸਿੱਖੀ
ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ “ਗੁਰੂ” ਦੇ “ਦੁਆਰੇ” ਤੇ “ਢਿਹ ਜਾਣਾ” ਹੀ ਸਿੱਖੀ ਹੈ ! ਜੋ ਮੱਤ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ “ਵਿਕਾਰ-ਵਿਕਾਰ”,
ਉਸ ਮੱਤ ਨੂੰ ਮਾਰ ! ਜੋ ਮੱਤ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ “ਪਿਆਰ-ਪਿਆਰ”, ਉਸ ਮੱਤ ਦੀ ਲੈ ਸਾਰ !ਮਨਜੋਤ : ਗੱਲ ਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਕੁਛ ਕੁਛ ਪੱਲੇ ਪੈ ਰਹੀ ਹੈ ! ਪਰ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ, ਸਾਰੇ ਦੋਸਤ ਇਹੋ
ਜਿਹੇ ਹੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ?ਜਸਜੀਤ ਸਿੰਘ
: ਪੁੱਤਰ, ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰ, ਕੁਛ ਸਮੇਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸੰਗਤ ਬਦਲ ਕੇ ਵੇਖ ! ਗੁਰੂ ਕਿਰਪਾ
ਕਰੇਗਾ !ਮਨਜੋਤ : ਠੀਕ ਹੈ ਅੰਕਲ ਜੀ, ਮੈਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ ਕੀ ਕੱਲ ਤੋਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸੰਗਤ (ਗੁਰਬਾਣੀ
ਨੂੰ ਸਮਝ ਤੇ ਪੜਨਾ) ਕਰਾਂ !
ਜਸਜੀਤ ਸਿੰਘ : ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਤੂੰ “ਅੰਮ੍ਰਿਤਧਾਰੀ” ਤੇ ਨਹੀਂ ਬਣ ਪਾਇਆ ਪਰ “ਇੱਛਾਧਾਰੀ” ਜਰੂਰ
ਬਣ ਗਿਆ ! ਜਦੋਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਰੂਪ ਬਦਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ?
ਕਿਉਂ ?